Deel 1: maak kennis met de nieuwe rector van het LRC

Sinds eind oktober staat het LRC na vijf jaar onder leiding van een nieuwe rector: Eric Hordijk.

Zijn eerste weken bestonden vooral uit handen schudden en heel, heel veel gesprekken voeren. Om de school goed te leren kennen, werden alle medewerkers - als zij wilden - uitgenodigd voor een persoonlijk gesprek. Trots, dromen en verbeterpunten werden besproken. Zo kreeg hij in korte tijd een beter beeld van de school. Maar wie is hij? Welke kapitein staat er tegenwoordig op ons schip? Daarom een interview. Deze eerste keer over zijn weg naar het LRC toe. De volgende keer over zijn ambities voor onze school. Het werd een dankbaar gesprek want zoals hij zelf zegt: ‘Gooi er een kwartje in en de rest gaat vanzelf.’

Tekst Eva Bekx

Maak kennis met Eric. Een echte Delftenaar (wat je ook kunt horen), net als zijn vrouw Ingrid waarmee hij ruim 25 jaar is getrouwd. Samen hebben ze drie kinderen; Tim (21), Sofie (18) en Bas (binnenkort 14 jaar). De oudste twee wonen en studeren sindskort allebei in Utrecht.

Het ouderlijk huis staat al ruim tien jaar in Soest. Alle drie de kinderen hebben daar op school gezeten, het Griftland College, de jongste zit er nog. En voordat Eric rector werd op het LRC, zat hij ook op het Griftland, ruim 10 jaar lang, in de rol van plaatsvervangend rector. De kinderen hebben er nooit problemen mee gehad dat hun vader de lakens uitdeelde op hun school. ‘Nee, ik denk dat ze er meer lol van hebben gehad dan last.’

Maar om bij het begin te beginnen. ‘Ik ben 26 jaar geleden begonnen in het onderwijs als docent aardrijkskunde en geschiedenis. Ik vond het lesgegeven hartstikke leuk, het contact met die kinderen, maar na een paar jaar zag ik ook een enorme uitdaging liggen in het professionaliseren en ontwikkelen van collega’s. In die tijd bestond het personeelsbeleid uit niet meer dan de salarisadministratie en de afhandeling van contracten. Er was nog niet zoiets als een protocol voor het begeleiden van nieuwe leraren, het beoordelen van collega’s, er werd nog niet in teams gewerkt. Dus na een paar jaar ben ik me daarmee gaan bezighouden. Ik werd locatiecoördinator en dat vond ik superleuk. Ik gaf de helft van de tijd les, en de andere helft was ik bezig met organisatiedingen.’

In 2000 volgde Eric een opleiding middenmanagement en bij de laatste bijeenkomst werd de vraag gesteld: wat zou je doen als je een nieuwe school zou mogen starten, hoe zou die eruit zien? ‘Ik begon te fantaseren en prompt staat er drie weken later een advertentie in de krant, ze zochten een projectleider voor een nieuw te starten school op Ypenburg. Zo zeg je dat, op Ypenburg. Een Vinex-wijk aan de rand van Den Haag. Ze hadden daar nog geen VO-school. Dat ben ik gaan doen en we zijn met het hele gezin verhuisd naar Ypenburg.’

Het Lyceum Ypenburg begon met 36 leerlingen verdeeld over twee klassen in een noodgebouw van een basisschool. ‘En daarin herken ik wel de begintijd van het LRC dat 20 jaar geleden ook vanaf nul begon.’ Als projectleider deed Eric op de school alles zelf. ‘Ik en een andere collega waren de hele dag aanwezig. Verder kwamen alle docenten vanaf andere scholen aan het begin van de ochtend of einde van de middag langs om les te geven, op weg naar hun werk of huis. Lesgeven deden mijn collega en ik dus vaak midden op de dag. Verder deed ik daar alles, van het plein schoonmaken tot de vuilnis buiten zetten, ik was mentor en had een kantoortje dat ook dienst deed als overblijfruimte en personeelskamer.’ In rap tempo groeide de school. ‘Na zeven jaar had de school 900 leerlingen, nu zijn dat er zo’n 1300. Collega’s, teamleiders, conciërges en administraties kwamen erbij. Van projectleider werd ik locatieleider en uiteindelijk locatiedirecteur.’

Toen de school eenmaal was opgebouwd en op het maximaal aantal leerlingen zat, begon het bij Eric te kriebelen. ‘Ik had het heel erg leuk gehad maar merkte dat er was behoefte kwam aan iemand die de puntjes op de i ging zetten. Ik wilde wat anders, en we wilden met het gezin graag weg uit de drukke stad. Zo kwamen we terecht in Soest.’

Hij begint ruim 10 jaar geleden als plaatsvervangend rector op het Griftland College in Soest. Een mavo/havo/vwo school met ruim 1500 leerlingen. ‘De rector en ik vormden samen de kerndirectie. Ik had personeel, onderwijs en zorg in mijn portefeuille. We waren onderdeel van een kleine stichting bestaande uit twee scholen, dus ik zat overal dicht bovenop: financiën, het gebouw en het personeelsbeleid. Nieuw personeel aannemen, beleid ontwikkelen vanuit een nieuwe cao, conflicten tussen collega’s onderling aanpakken, we deden het allemaal zelf.’

Naast zijn werkzaamheden volgde Eric een master ‘Management for Culture and Change’ met organisatiepsychologie als specialisatie. ‘Ik ben drie jaar lang zo’n 20 uur in de week bezig geweest met de master. Allerlei onderwerpen kwamen aan bod. Van organisatie-ontwerp (Hoe richt je je organisatie zo in dat je de dingen gedaan krijgt die je wil doen?) tot strategisch HRM (Hoe zet je in op de ontwikkeling van mensen en welke trajecten breng je op gang?), maar ook persoonlijk leiderschap (Wie ben je, waarom doe je wat je doet en hoe doe je dat?).’ In 2015 rondde hij de opleiding af.

‘Ik vind dat je op een school minimaal zeven jaar moet werken om ideeën echt uit te kunnen werken, om plannen waar te kunnen maken. Maar langer dan 10 jaar ergens werken, voelt voor mij niet prettig. Gekscherend zeg ik wel eens dat zo’n school in een dorp als Soest een beetje een niks-aan-de-hand-school is. Het is een fantastische plek om te werken, een groene omgeving, leuke collega’s, goed onderwijs en hele rustige veranderingen. Maar gechargeerd gezegd is het ook een beetje gezapig. Dus ik dacht: ik kan hier blijven, maar als je doet wat je al deed, dan krijg je wat je kreeg, aldus Einstein. Ik vond het tijd om te kijken of ik op een andere plek nieuwe uitdagingen kon aangaan. En koos heel bewust: als ik iets anders ga doen, wil ik niet naar een vergelijkbare school, dan wil ik graag weer terug naar een grootstedelijke omgeving.’

Ook interessant

Vrijdag 15 maart was de gymnasiumdag. Het begon met een optreden van 6 gymnasium, gevolgd door een leuke quiz. Daarna begonnen de workshops.

Lees verder

Op 4 maart vond er een leuke en leerzame workshop plaats, gegeven door de getalenteerde jeugdboekenschrijver Rob Koops uit Leidsche Rijn. Deze workshop, onderdeel van de R-les Creatief Schrijven, bood leerlingen een unieke kans om hun schrijfvaardigheden te ontwikkelen onder de begeleiding van een ervaren auteur.

Lees verder

Wij vinden het normaal dat leerlingen een gezonde en duurzame keuze kunnen maken in de schoolkantine. Daarom doen wij dát wat de normaalste zaak van de wereld is: we maken van de gezonde kantine de gewone kantine.

Lees verder

Houd je van theater, concerten en een avondje gezellig meezingen? Vind je het leuk om te zien welke podiumkunsten onze eigen LRC-leerlingen en -docenten in huis hebben?  

Lees verder

Op woensdag 28 februari was de officiële opening van de Sportcampus op het Leidsche Rijn College. HoCoSto doet zijn werk en ons schoolgebouw is nu echt energieneutraal, zelfvoorzienend in zijn warmte en het terrein is op een duurzame manier opnieuw ingericht. Een project waar we trots op zijn!

Lees verder

Ben je een oud-leerling van LRC en vind je het leuk om de huidige leerlingen te vertellen over je studie? Kom dan ook op woensdag 6 maart 2024!

Lees verder