Deze week is een emotionele en intensieve week. Veel leerlingen, ouders van leerlingen en medewerkers van het LRC zijn geraakt door het drama in Christchurch en maandag zijn we geschokt door het drama dichtbij huis; de aanslag in de tram in Utrecht. De een is verdrietig omdat hij een vriend of kennis heeft verloren, een ander wordt geconfronteerd met oorlogsherinneringen en weer een ander is bang geworden. Het is goed dat leerlingen en medewerkers er onderling en met elkaar over praten. Dit biedt steun en leidt er soms ook toe dat angstbeelden verminderen.

Deze drama’s hebben maar weer eens pijnlijk helder gemaakt dat veiligheid en gelijkwaardigheid niet altijd vanzelfsprekend zijn. Donderdag 21 maart is het de Internationale Dag tegen Discriminatie. Een dag waarop we stilstaan bij het feit dat mensen op aarde niet altijd gelijke rechten of kansen krijgen, maar ook bij het feit dat (groepen) mensen soms onterecht als gevaarlijk of bedreigend worden neergezet. Dit is iets waar we voor moeten waken en waartegen we - willen we Nederland een veilig land voor iedereen laten zijn - ook een tegengeluid moeten laten klinken. We dienen hiermee niet alleen het welzijn van de kinderen op onze school, maar ook van hun toekomst.

Om deze boodschap te delen met onze leerlingen heeft de rector vandaag het volgende bericht via de intercom verspreid:

Beste leerlingen en beste collega’s,

Vandaag is het de Internationale Dag tegen discriminatie. Een dag waarop we vieren dat iedereen telt, dat iedereen erbij hoort en iedereen zichzelf mag zijn. Dat dat niet altijd vanzelfsprekend is, hebben we afgelopen vrijdag gemerkt toen er een geweldincident plaatsvond in Christchurch en maandag toen we merkten hoe het schietincident in Utrecht bij veel mensen angst opriep.

Vandaag wil ik met jullie even stil staan bij wat er gebeurd is. Allereerst bij het verdriet van de slachtoffers en hun nabestaanden. Zij hebben totaal onverwacht een dierbare verloren en moeten nu leven met de pijn van dat gemis. Ook wil ik jullie iets meegeven. Ik wil je leren dat wij allemaal kunnen bijdragen aan een wereld waarin discriminatie niet de overhand krijgt. Dat doe je door er steeds weer tegen te blijven opstaan en door je niet over te geven aan haat. Een wijs man zei ooit: “Onthoud goed dat er altijd mensen zijn die je zullen haten, maar dat deze mensen pas winnen als jij hen haat!”.

Haat is dus nooit het antwoord. Discriminatie kunnen we alleen maar bestrijden door respect te tonen, door naar elkaar te blijven luisteren en met elkaar in gesprek te blijven gaan. Misschien wil jij ook een mooie gedachte meegeven tegen discriminatie of wil jij je gevoelens over wat gebeurd is met anderen delen. Ik wil je uitnodigen die te schrijven in het “Vrede-en-veiligheid-boek” dat hiervoor klaar ligt in lokaal D105. Misschien wil je liever met iemand praten over hoe dit je bezighoudt. Daarvoor kun je uiteraard bij je mentor of IB’er terecht.

Alvast bedankt.